Plaquette met de tekst:
IK VRAAG NIET OM VRIJHEID VAN DENKEN.
DIE HEB IK.
SCHREEF: BELLE VAN ZUYLEN IN 1794
Herdenkings-plaquette op het woonhuis van Belle van Zuylen (1740-1805). Deze werd onthuld op 18 oktober 1996, door Simone Dubois, en was een initiatief van de Sociëteit De Constructive. De toespraak van Simone Dubois is gepubliceerd in Lettre de Zuylen et du Pontet, nr 22 (sept 1997), p.13-14
De volledige naam was van Belle was Isabella Agneta Elisabeth van Tuyll van Serooskerken, na haar huwelijk Isabelle de Charrière. Belle was een Nederlandse achttiende-eeuwse, Franstalige schrijfster. Ze schreef brieven, fabels, novelles, pamfletten, toneelstukken, opera’s (libretti en muziek), liederen en klaviersonates en schilderde (zelf)portretten. Voor meer informatie over Belle van Zuylen zie 1001 Vrouwen uit de Nederlandse geschiedenis.
Het huis was het winterverblijf van de familie Van Tuyll. In de zeventiende eeuw kocht Adam van Lockhorst, schout van Utrecht, het pand nummer 5 als winterhuis voor zijn familie. Zijn kleindochter trouwde Diederik Jacob van Tuyll van Serooskerken, waarmee het pand in bezit van de familie Van Tuyll kwam. Hun kleinzoon, Diederik Jacob is de vader van Belle. Belles vader liet in 1746 het huis door Daniel Marot verbouwen. In 1753 werd nummer 3 erbij gekocht: dit werd eveneens door Marot verbouwd.